Marahil ang inyong paglalakbay ng pananampalataya sa Diyos ay mahigit isa o dalawang taon na, at marahil sa inyong buhay sa paglipas ng mga taong ito, marami kayong pinagdaanan na kahirapan; o marahil hindi kayo sumailalim sa kahirapan at sa halip tumanggap ng labis na biyaya. Maaaring hindi kayo nakaranas ng alinman sa paghihirap o biyaya, nguni’t sa halip ay namuhay nang ordinaryo lamang. Sa kabila nito, kayo ay nanatiling tagasunod ng Diyos, kaya’t hayaang magkaroon tayo ng kapatiran tungkol sa paksa ng pagsunod sa Kanya. Gayunman, aking pinaaalalahanan ang lahat ng magbabasa ng mga salitang ito na ang salita ng Diyos ay nakadirekta tungo sa lahat ng kumikilala sa Diyos at lahat ng sumusunod sa Diyos, hindi tungo sa lahat ng tao sa pangkalahatan, kabilang ang mga hindi kumikilala sa Diyos. Kung kayo ay naniniwala na ang Diyos ay nagsasalita para sa karamihan, sa lahat ng tao sa mundo, walang magiging epekto sa inyo kung gayon ang salita ng Diyos. Kaya, dapat ninyong ingatan ang lahat ng mga salita na malapit sa inyong puso, at huwag ninyong ilagay ang inyong sarili sa labas ng nasasakupan nito. Sa anumang pagkakataon, ating pag-usapan kung anong nangyayari sa ating tahanan.
Dapat na ninyong naiintindihan ang tunay na kahulugan ng paniniwala sa Diyos. Ang kahulugan ng pananampalataya sa Diyos na aking nabanggit kamakailan ay may kaugnayan sa inyong positibong pagtanggap. Ito ay hindi na sa ngayon. Ngayon nais kong suriin ang pinakadiwa ng inyong pananampalataya sa Diyos. Syempre, ito ay ang gabayan kayo mula sa negatibo; kung hindi ko ito gagawin, hindi ninyo malalaman kung gayon ang inyong tunay na pagsang-ayon at habambuhay ninyong ipagyayabang ang inyong kabanalan at katapatan. Samakatuwid, kung hindi ko matuklasan ang kapangitan sa kaibuturan ng inyong mga puso, ang bawat isa sa inyo kung gayon ay maglalagay ng korona sa inyong ulo at magbibigay pugay sa inyong sarili. Ang inyong mapagmataas at mayabang na kalikasan ang humihimok sa inyong linlangin ang inyong konsiyensya, at magrebelde at tutulan ang Diyos, at ihayag ang inyong kapangitan, na isang paglalantad sa liwanag ng inyong mga intensyon, palagay, labis na pagnanasa, at mga matang puno ng kasakiman. Sa kabila nito, patuloy ninyong sinasabi na inyong inaalay ang buhay para sa gawain ng Diyos, at inyong binabanggit nang paulit-ulit ang katotohanan na sinambit ng Diyos noong unang panahon. Ito ang inyong “pananampalataya.” Ito ang inyong “pananampalataya na walang bahid ng karumihan.” Inilagay Ko ang sangkatauhan sa mahigpit na pamantayan mula pa noon. Kung ang inyong katapatan ay may mga kaakibat na intensyon at kondisyon, kung gayon hindi Ko nanaisin ang inyong kung tawagin ay katapatan, sapagkat Ako’y nasusuklam sa mga nanlilinlang sa Akin sa pamamagitan ng kanilang mga intensyon at nangingikil ng mga kondisyon sa Akin. Ang nais ko lamang para sa tao ay walang iba kundi ang katapatan sa Akin, at gawin ang lahat ng bagay para sa kapakanan ng at patunayan ang salitang: pananampalataya. Aking kinamumuhian ang inyong paggamit ng matamis na pananalita para Ako ay masiyahan. Sapagkat lagi Ko kayong tinatrato nang buong katapatan at iyon din ang nais kong gawin ninyo sa Akin na may tunay na pananampalataya. Pagdating sa pananampalataya, naniniwala ang karamihan na sila ay sumusunod sa Diyos sapagkat sila ay may pananampalataya, kung hindi, hindi nila kakayanin ang ganoong pasakit. Kung ganon, tatanungin Ko kayo nito: Bakit kaya hindi ninyo iginagalang ang Diyos gayong naniniwala kayo sa Kanyang presensya? Bakit, kung gayon, wala kayong takot sa Diyos sa inyong puso kung naniniwala kayo sa Kanyang presensya? Tanggap ninyo na si Kristo ang pagkakatawang-tao ng Diyos, ngunit bakit may labis kayong kahihiyan at kumikilos nang walang pakundangan sa Kanya? Bakit lantaran ang inyong paghusga sa Kanya? Bakit lagi ninyong binabantayan ang Kanyang galaw? Bakit hindi kayo sumusunod sa Kanyang mga plano? Bakit hindi kayo kumikilos nang naaayon sa Kanyang salita? Bakit kayo nangingikil at nagnanakaw ng mga alay para sa Kanya? Bakit kayo nagsasalita na parang si Kristo? Bakit ninyo hinuhusgahan kung tama o mali ang Kanyang gawain o salita? Bakit kayo nangangahas na lapastanganin Siya sa Kanyang likuran? Ang mga ito ba at iba pa ang bumubuo sa iyong pananampalataya?
Inihahayag ng bawat bahagi ng inyong pananalita at pag-uugali ang mga elemento ng kawalan ng pananampalataya kay Kristo na inyong dala sa inyong kalooban. Ang inyong mga motibo at layunin sa inyong mga gawain ay halatang walang pananampalataya; maging ang hitsura ng iyong mga mata at hininga na inyong inilalabas ay nababahiran ng mga elementong ito. Samakatuwid, bawat isa sa inyo, sa bawat minuto ng araw, dalahin ninyo ang elemento ng kawalan ng pananampalataya. Ibig sabihin nito, sa bawat pagkakataon, kayo ay nanganganib na magtaksil kay Kristo, sapagka’t ang dugo na nananalaytay sa inyong katawan ay nabahiran ng kawalan ng pananampalataya sa pagkakatawang-tao ng Diyos. Samakatuwid, aking masasabi na ang bakas ng paa na inyong naiwan sa landas ng paniniwala sa Diyos ay hindi tunay na matibay. Ang inyong paglalakbay tungo sa landas ng pananampalataya sa Diyos ay hindi makabuluhan, at sa halip ay basta gumagalaw lamang kayo. Lagi kayong may pag-aalinlangan sa salita ni Kristo at hindi ito kaagad maisabuhay. Ito ang dahilan ng inyong kawalan ng pananampalataya kay Kristo, at laging may palagay sa Kanya ang isa pang dahilan kaya’t hindi kayo naniniwala kay Kristo. Ang laging pagtatago ng alinlangan tungkol sa gawain in Kristo, ang pagpapaubaya ng salita ni Kristo na mahulog sa mga taingang bingi, ang pagkakaroon ng opinyon sa kung anong nagawa ni Kristo at hindi ganap na nauunawaan ito, ang pagkakaroon ng kahirapang isantabi ang mga palagay kahit ano pa ang paliwanag na inyong matanggap, at iba pa; ang lahat ng ito ay elemento ng kawalan ng pananampalataya na humalo sa inyong mga puso. Kahit sundin ninyo ang gawain ni Kristo at hindi kailanman magkulang dito, masyadong maraming panghihimagsik ang naghalo sa inyong mga puso. Ang panghihimagsik ay bahid ng karumihan ng inyong pananampalataya sa Diyos. Marahil hindi kayo sumasang-ayon, ngunit kung hindi ninyo mabatid ang inyong mga layunin mula rito, siguradong magiging isa kayo sa mga mapapahamak kung gayon. Sapagkat ginagawang perpekto lamang ng Diyos ang mga tunay na naniniwala sa Kanya, hindi ang mga may agam-agam sa Kanya, at lalong hindi ang mga sumusunod sa Kanya ngunit hindi kailanman naniwala na Siya ay Diyos.
Ang ibang tao ay di nagagalak sa katotohanan, lalo na ang paghusga. Sa halip, nagagalak sila sa kapangyarihan at kayamanan, ang mga taong ito ay pinaniniwalaang mga magpagmataas na tao. Hinahanap lamang nila ang mga sekta sa mundo na may impluwensya at ang mga pastor at mga gurong galing sa mga seminaryo. Sa kabila ng pagtanggap ng paraan ng katotohanan, mananatili silang may pagaalinlangan at hindi nila mailalaan ang kanilang mga sarili nang lubusan. Sila ay nagsasalita ng pagsasakripisyo para sa Diyos, ngunit ang kanilang mga mata ay nakatitig sa mga dakilang pastor at mga guro, at si Kristo ay isinantabi. Ang kanilang mga puso ay napupuno ng kasikatan, kayamanan at karangalan. Talagang di sila naniniwala na ang isang ganoong kahinang tao ay may kakayahang pagtagumpayan ang karamihan, na ang isang di kapansin-pansin ay may kakayahang gawing mabuti ang mga tao. Hindi sila naniniwala sa anumang paraan na itong mga walang saysay na taong kabilang sa mga alikabok at mga tambak na dumi ay ang mga taong pinili ng Diyos. Sila ay naniniwala na kung ang mga tulad ng mga taong ito ang layunin ng kaligtasan ng Diyos, kung ganon ang langit at lupa ay magkakabalibaliktad at lahat ng tao ay magkakatawanan. Sila ay naniniwala na kung pinili ng Diyos ang gayong walang saysay na mga tao na maging perpekto, kung ganon ang mga dakilang taong iyon ay magiging Diyos at katulad Niya. Ang kanilang mga pananaw ay nababahiran ng kawalan ng pananampalataya, sa katunayan, malayo mula sa kawalan ng pananampalataya, sila ay hibang na mga halimaw. Sapagkat ang tanging pinahahalagahan lamang nila ay posisyon, reputasyon at kapangyarihan, kanilang pinanghahawakan ang mataas na pagsasaalang-alang sa mga malalaking grupo at mga sekta. Talagang wala silang pagsasaalang-alang para sa mga pinangungunahan ni Kristo, sila ay mga traydor lamang na tumalikod kay Kristo, sa katotohanan, at sa buhay.
Hindi ang kababaang-loob ni Kristo ang inyong hinangaan, kundi ang mga huwad na pastol na may prominenteng katayuan. Hindi ninyo minahal ang kagandahan o karunungan ni Kristo, kundi ang mga walang pusong nauugnay sa malaswang mundo. Tinatawanan ninyo ang mga pasakit ni Kristo na walang lugar para pagpatungan ng Kanyang ulo, ngunit hinahangaan ang mga bangkay na kumakamkam ng mga pag-aalay at namumuhay sa panunulsol. Kayo ay hindi handang magdusa sa tabi ni Kristo, kundi masayang pumupunta sa mga braso ng mga walang ingat na mga antikristo bagama't tinutustusan lamang kayo ng laman, mga letra at pagkontrol. Kahit ngayon, tumatalima patungo sa mga ito ang inyong puso, sa kanilang reputasyon, sa kanilang katayuan sa puso ng mga Satanas, sa kanilang impluwensya, at sa kanilang awtoridad, ngunit patuloy kayong nagkakaroon ng saloobin ng paglaban at hindi pagtanggap sa gawain ni Kristo. Ito ang dahilan kung bakit ko sinasabi na wala kayong pananampalataya ng pagkilala kay Kristo. Ang dahilan ng pagsunod ninyo sa Kanya magpahanggang ngayon ay sa kadahilanang kayo ay pinilit. Namumukod magpakailanman sa puso ninyo ang matatayog na mga larawan, di ninyo makalimutan ang kanilang bawat salita at gawa, maging ang kanilang maimpluwensiyang mga salita at gawa. Nasa puso ninyo sila, kataas-taasan magpakailanman at mga bayani magpakailanman. Ngunit ito ay hindi para sa Kristo sa panahong ito. Siya ay walang kabuluhan magpakailanman sa inyong puso at di-karapat-dapat sa paggalang magpakailanman. Sapagka't Siya ay napakalayo sa ordinaryo, may lubhang napakaliit na impluwensya, at malayo sa karangalan.
Sa anumang pagkakataon, masasabi ko na lahat ng hindi nagpapahalaga sa katotohanan ay mga taong hindi naniniwala at mga taksil sa katotohanan. Ang mga ganitong tao ay hindi kailanman makatatanggap ng papuri ni Kristo. Napagtanto na ba ninyo ngayon kung gaano ang pag-aalinlangang nasa kalooban ninyo? At gaano ang pagtataksil kay Kristo? Kayo ay aking pinapayuhan: Dahil pinili ninyo ang daan tungo sa katotohanan, dapat ninyong ilaan ang inyong sarili nang buong puso, huwag maging bantulot o panghinaan ng loob. Dapat ninyong maintindihan na ang Diyos ay hindi kabilang sa mundo o sinumang tao, ngunit sa lahat ng mga tunay na naniniwala sa Kanya, sa lahat ng sumasampalataya sa Kanya, at lahat ng mapagmahal at tapat sa Kanya.
Sa ngayon, marami pa ring pag-aalinlangan sa inyong kalooban. Subukang maghanap nang masigasig sa inyong mga sarili at tiyak na mahahanap ninyo ang kasagutan. Kapag nahanap ninyo ang tunay na kasagutan, inyong aaminin na kayo ay hindi mananampalataya sa Diyos, ngunit mga manlilinlang, lapastangan, at sumusuway sa Kanya, at mga taksil sa Kanya. At inyong mapagtatanto na si Kristo ay hindi tao, ngunit Diyos. Pagdating ng araw na iyon, inyong sasambahin, katatakutan, at tunay na mamahalin si Kristo. Sa kasalukuyan, ang inyong pananampalataya ay tatlumpung porsyento lamang ng inyong puso habang ang pitumpung porsyento ay pagmamay-ari ng alinlangan. Anumang gawa na nagawa na at anumang pangungusap ang sabihin ni Kristo ay magiging dahilan upang kayo ay bumuo ng mga palagay at opinyon tungkol sa Kanya. Ang mga palagay at mga opinyong ito ay mula sa inyong ganap na kawalan ng pananampalataya sa Kanya. Hinahangaan at kinatatakutan lamang ninyo ang di-nakikitang Diyos sa langit at walang pagsasaalang-alang sa buhay na Kristo sa lupa. Hindi ba ito kawalan din ng inyong pananampalataya? Hinahangad lamang ninyo ang Diyos na lumikha sa nakaraan ngunit ayaw harapin ang Kristo ng panahong ito. Ito parati ang mga pananampalatayang humalo sa inyong mga puso na hindi naniniwala sa Kristo ng panahong ito. Hindi ko kayo minamaliit, sapagkat napakaraming pag-aalinlangan sa inyong kalooban, halos ang kabuuan ninyo ay marumi at dapat na masuri. Ang mga karumihang ito ay tanda na kayo ay walang anumang pananampalataya; ito ay marka ng inyong pagtatakwil kay Kristo at minamarkahan kayo bilang taksil kay Kristo. Ang mga ito ay mga talukbong na nagtatakip sa inyong kaalaman tungkol kay Kristo, isang hadlang sa pagkamit ninyo kay Kristo, isang balakid na pumipigil sa inyong pakikipagkasundo kay Kristo, at patunay na kayo ay di kinikilala ni Kristo. Ngayon ang panahon upang suriin ang lahat ng bahagi ng inyong buhay! Makabubuti sa inyo ang paggawa nito sa lahat ng posibleng paraan!
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento