Ang lahat ng tao ay nais na makita ang tunay na mukha ni Hesus at nagnanais na makasama Siya. Naniniwala ako na wala sa mga kapatid na lalaki o kapatid na babae ang magsasabi na hindi niya gustong makita o makasama si Hesus. Bago mo makita si Hesus, iyon ay, bago mo pa nakita ang nagkatawang-taong Diyos, magkakaroon ka ng maraming mga saloobin, halimbawa, tungkol sa hitsura ni Hesus, ang Kanyang paraan ng pagsasalita, ang Kanyang paraan ng pamumuhay, at iba pa. Gayunman, kapag nakita mo na Siya, ang iyong mga saloobin ay mabilis na magbabago. Bakit ganoon? Nais mo bang malaman? Bagaman hindi maaaring baliwalain ang pag-iisp ng tao, mas hindi maaaring tiisin ng tao na baguhin ang sangkap ni Kristo. Isinaalang-alang mo si Kristo bilang isang imortal, isang pantas, ngunit walang kumikilala kay Kristo bilang isang mortal na may banal na sangkap. Samakatuwid, marami sa mga taong nananabik nang araw at gabi upang makita ang Diyos ay talagang kaaway ng Diyos at hindi ayon sa Diyos. Hindi ba ito isang kamalian sa parte ng tao? Kahit ngayon, iniisip mo pa rin na ang iyong paniniwala at katapatan ay magsisilbing karapat-dapat na makita ang mukha ni Kristo, ngunit pinapayuhan kitang ihanda ang iyong sarili sa mas konkretong mga bagay! Dahil sa nakaraan, kasalukuyan, at hinaharap, marami sa mga nakakilala kay Kristo ay nabigo at mabibigo; lahat sila'y ginagampanan ang papel ng mga Pariseo. Ano ang dahilan ng iyong kabiguan? Mismong ito iyon dahil ipinapalagay mo na may isang mapagmataas, kahanga-hangang Diyos. Ngunit ang katotohanan ay ang bagay na hindi gusto ng tao. Hindi lamang mapagkumbaba si Kristo, bagkus Siya ay partikular na maliit; hindi lamang Siya isang tao ngunit isang ordinaryong tao; hindi lamang wala Siyang kakayahang umakyat sa langit, hindi rin Niya kayang kumilos nang malaya sa lupa. Kung kaya ang mga tao ay pinakitunguhan Siya bilang isang ordinaryong tao; ginagawa nila ang kagustuhan nila kapag sila ay kasama Niya, at nagsasalita ng walang ingat na salita sa Kanya, ang lahat ng mga ito habang hinihintay pa rin ang pagdating ng "tunay na Kristo." Isinaalang-alang mo ang dumating nang Kristo bilang isang ordinaryong tao at ang Kanyang salita ay tulad ng sa isang ordinaryong tao. Samakatuwid, hindi mo pa natatanggap ang anumang bagay mula kay Kristo at sa halip ay inilantad nang buo ang iyong kapangitan sa liwanag.
Bago nakilala si Kristo, maaaring naniniwala ka na ang iyong kalooban ay ganap nang nagbago, maaaring naniniwala ka na ikaw ay isang tapat na tagasunod ni Kristo, at maaaring naniniwala kang pinaka-karapat-dapat na tumanggap ng mga pagpapala ni Kristo. Dahil nilakbay mo ang maraming daan, gumawa ng maraming trabaho, at nagsulong ng maraming bunga, kaya dapat kang maging katanggap-tanggap sa korona sa pagwawakas. Gayon man ay isang katotohanan ang hindi mo alam: Ang masamang kalooban at paghihimagsik at paglaban ng tao ay nailantad kapag nakikita niya si Kristo, at ang paghihimagsik at paglaban na nakalantad sa naturang okasyon ay mas ganap at kumpleto kaysa sa anuman. Ito ay dahil si Kristo ay ang Anak ng tao at nagtataglay ng normal na pagkatao kung saan hindi Siya pinaparangalan o nirerespeto ng tao. Ito ay dahil ang Diyos ay buhay ang katawan, na ang paghihimagsik ng tao ay dinadala sa liwanag nang lubusan at may kasiglahan. Kaya sinasabi ko na ang pagdating ni Kristo ay ibinungkal ang lahat ng paghihimagsik ng sangkatauhan at itinapon ang likas na katangian ng sangkatauhan sa isang hustong kaginhawahan. Ito ay tinatawag na "panunukso sa isang tigre pababa ng bundok" at "panunukso sa isang lobo sa labas ng kuweba." Masasabi mo bang ikaw ay tapat sa Diyos? Masasabi mo bang nagpapakita ka ng lubos na pagsunod sa Diyos? Masasabi mo bang hindi ka isang rebelde? Sinasabi ng iba: Sa bawat oras na nililikha ng Diyos ang aking paligid, palagi akong sumusunod at hindi kailanman nagrereklamo. Bukod dito, wala akong pinanghahawakan na iba pang mga bagay-bagay tungkol sa Diyos. Sinasabi ng iba: Ang lahat ng mga gawaing ibinibigay sa akin ng Diyos, ay gagawin ko sa abot ng aking kakayahan at hindi ako magiging pabaya. Ngayon, tatanungin ko kayo nito: Maaari ka bang maging kaayon-ayon kay Kristo kapag namuhay kang kasama Niya? At gaano katagal kang magiging kaayon-ayon sa Kanya? Isang araw? Dalawang araw? Isang oras? Dalawang oras? Ang iyong pananampalataya ay kapuri-puri, ngunit wala kang gaanong tatag. Kapag tunay kang namumuhay kasama si Kristo, unti-unting malalantad ng iyong mga salita at kilos ang iyong makasariling pagpapahalaga at makasariling katuwiran, at gayun din ang iyong labis na pagnanasa at pagsuway at kawalang-kasiyahan ay likas na isisiwalat. Panghuli, mas lalo kang magiging mapagmataas, at kapag ikaw ay naging hindi kaayon-ayon kay Kristo tulad ng tubig sa apoy, ang iyong likas na katangian kung gayon ay ganap na malalantad. Sa oras na iyon, ang iyong iba pang paniniwala ay hindi na maaring ikubli. Maging ang iyong mga reklamo, ay likas na ipapahayag, at ang iyong kasuklam-suklam na katauhan ay ganap na malalantad. Gayunman, patuloy mong hindi tinatanggap ang iyong sariling paghihimagsik. At naniniwala ka na ang isang Kristong tulad nito ay hindi madaling tanggapin at Siya ay napakahigpit sa tao, at ganap ka lang magpapasakop kung Siya ay iba, isang mas mabait na Kristo. Naniniwala ka na may isang dahilan para sa iyong paghihimagsik, na ikaw lamang ang nagrerebelde sa Kanya noong binigyan ka ng pagsubok ni Kristo. Hindi mo kailanman napagtanto na hindi mo itinuturing bilang Diyos si Kristo, at wala ka ring intensyong sundin Siya. Bagkus, matigas mong ipinagpipilit na nagtatrabaho si Kristo alinsunod sa iyong isipan, at sa anumang trabahong hindi pa nagagawa, naniniwala kang hindi Siya Diyos ngunit tao. Wala bang marami sa inyo ang nilabanan Siya sa ganitong paraan? Sino ba ang pinaniniwalaan mo? At paano mo ito hinahanap?
Palagi mong nais makita si Kristo, ngunit pinapayuhan kita na huwag dakilain ang iyong sarili; maaaring makita ng lahat si Kristo, ngunit sinasabi ko na walang sinuman ang akmang makita si Kristo. Dahil ang likas na katangian ng tao ay puno ng kasamaan, pagmamataas, at paghihimagsik, kapag nakita mo si Kristo, ang iyong likas na katangian ay magiging sanhi ng kapahamakan sa iyo at hahatulan ka ng kamatayan. Ang iyong pakikisama sa isang kapatid na lalaki (o kapatid na babae) ay hindi gaanong maipapakita ang tungkol sa iyo, ngunit hindi ganoon kasimple kapag nakikipag-ugnayan ka kay Kristo. Sa anumang oras, maaaring mag-ugat ang iyong mga pagkabatid, ang iyong usbong ng pagmamataas, at ang iyong paghihimagsik ay unti-unting lumalaki. Sa naturang pagkatao, paano ka magiging karapat-dapat na iugnay kay Kristo? Tunay mo ba Siyang maituturing bilang Diyos sa bawat sandali ng araw? Babaguhin ba ninyo ang tunay na pagkakaroon ng katotohanan ng pagsunod sa Diyos? Sinasamba ninyo ang mapagmataas na Diyos sa inyong mga puso bilang si Jehovah ngunit pinapalagay ang nakikitang Kristo bilang isang tao. Ang iyong mga kahulugan ay masyadong mababa at ang iyong sangkatauhan ay masyadong nakapailalim! Hindi mo kaya na habambuhay tingnan si Kristo bilang Diyos; sa halip, hinihila mo lang Siya bilang Diyos kung kailan mo lang gusto. Ito ang dahilan kung bakit sinasabi kong hindi ka isang mananampalataya ng Diyos, ngunit kasabuwat sa mga taong lumalaban kay Kristo. Kahit na ang mga taong nagpapakita ng kabaitan sa iba ay nagagantimpalaan, ngunit si Kristo na ginagawa ang naturang trabaho para sa inyo ay hindi minahal o ginantimpalaan ng tao, at hindi rin Niya natatanggap ang pagsunod ng tao. Hindi ba ito isang nakakalungkot na bagay?
Maaaring sa lahat ng mga taon ng iyong pananampalataya sa Diyos, hindi mo kailanman isinumpa ang sinuman o nakagawa ng masama, ngunit sa iyong pakikipag-ugnay kay Kristo, hindi mo mabigkas ang katotohanan, o sundin ang salita ni Kristo; sinasabi ko ngayon na ikaw ang pinakademonyo at nakakatakot sa mundo. Kung ikaw ay lalong taos-puso at tapat sa iyong mga kamag-anak, mga kaibigan, asawang babae (o asawang lalaki), anak na lalaki at mga anak na babae, at mga magulang, at hindi kailanman nananamantala ng iba, gayunman ay hindi ka maaaring maging kaayon-ayon at payapa sa piling ni Kristo, at kahit na ibigay mo ang lahat ng pag-aari mo sa iyong kapwa o kinalinga nang mabuti ang iyong ama, ina, at kasambahay, sinasabi ko pa ring ikaw ay masama, at mapanlinlang din. Huwag mong isipin na ikaw ay katanggap-tanggap kay Kristo kung ikaw ay kalugud-lugod sa tao o gumagawa man ng mabubuting bagay. Naniniwala ka ba na ang iyong kagandahang-loob ay maaaring nakawin ang pagpapala ng Langit? Sa tingin mo ba na ang mabuting gawain ay ang panghalili para sa iyong pagsunod? Wala sa inyo ang maaaring tumanggap ng pakikiharap at pagpantay, at ang lahat ng mahirap matanggap ay ang normal na katauhan ni Kristo. Ngunit lagi mong inaangkin ang pagsunod sa Diyos. Ang naturang pananampalataya gaya ng sa iyo ay magdadala ng karampatang parusa. Itigil mo ang pagpapasasa sa mga malikhaing ilusyon at nagnanais na makita si Kristo; sapagka't ikaw ay masyadong maliit sa tindig, dahil hindi ka karapat-dapat na makita Siya. Kapag ganap mo nang naitakwil ang iyong pagrebelde at kaya nang maging payapa sa piling ni Kristo, likas na magpapakita sa iyo kung ganon ang Diyos. Kung pupunta ka upang makita ang Diyos nang hindi dumanas ng pagpapantay o ng paghatol, talagang magiging kaaway ka ng Diyos at isasama sa pagkagunaw. Ang likas na katangian ng tao ay likas na salungat sa Diyos, dahil ang lahat ng tao ay lubusang dinungisan ni Satanas. Walang kahit anong mabuti ang magmumula sa isang madungis na tao na nakiki-ugnay sa Diyos. Lahat ng mga aksyon at mga salita ng tao ay tiyak na ilalantad ang katiwalian ng tao; at kapag siya ay iniuugnay sa Diyos, ang kanyang pagrebelde ay ipapahayag sa lahat ng aspeto. Hindi alam ng tao na sinasalungat niya si Kristo, nililinlang si Kristo, at tinatakwil si Kristo; pagkatapos ang tao ay tutungo sa lalong mapanganib na estado. Kung magpapatuloy ito, siya ay masasailalim sa kaparusahan.
Ang ilan ay maaaring naniniwala na kung may kaugnayan sa Diyos ay mapanganib, sa gayon mas mahusay na magpakalayo sa Diyos. Ano, sa gayon, ang matatanggap ng ganyang tao? Sila ba ay magiging tapat sa Diyos? Tunay na ang pakikiisa sa Diyos ay lubos na mahirap, ngunit ito ay ganap dahil ang tao ay nadungisan at hindi dahil ang Diyos ay hindi maaaring iugnay sa tao. Marahil ay pinakamahusay para sa inyo ang italaga ang mas malawak na pagsisikap sa katotohanan na alamin ang sarili. Bakit hindi ninyo kinalulugdan ang Diyos? Bakit ang inyong kalooban ay kasuklamsuklam sa Kanya? Bakit ang inyong mga salita ay nakakapoot sa Kanya? Pinupuri ninyo ang inyong sarili para sa inyong maliit na katapatan at gusto ng gantimpala para sa inyong maliit na sakripisyo; minamaliit ninyo ang iba kapag nagpapakita kayo ng kaunting pagsunod, nagiging mapanlait sa Diyos kapag nakagawa ng maliit na bagay. Nagnanais kayo ng kayamanan at mga regalo at papuri para sa pagtanggap ng Diyos. Ang inyong puso ay nasasaktan kapag nagbibigay kayo ng isa o dalawang barya; kapag nagbigay kayo ng sampu, gusto ninyo ng mga biyaya at dapat angat sa iba. Ang katauhan katulad ng sa inyo ay talagang nakakasakit na pag-usapan o marinig. Ano ang kapuri-puri sa inyong mga salita at mga pagkilos? Ang mga taong gumagawa ng kanilang mga tungkulin at mga taong hindi; silang namumuno at mga sumusunod; ang mga tumatanggap sa Diyos at yaong hindi; mga nabibigay at mga taong hindi; mga nangangaral at ang mga tumatanggap ng salita, at iba pa; lahat ng mga naturang tao ay pinupuri ang kanilang sarili. Nakakatawa ba ito para sa inyo? Tiyak na alam ninyong naniniwala kayo sa Diyos, ngunit hindi kayo maaaring maging kalugud-lugod sa Diyos. Tiyak na alam ninyong kayo ay hindi karapat-dapat, ngunit nananatili pa rin kayong mayabang. Hindi ba ninyo nararamdaman na ang inyong diwa ay naging ganon sa puntong wala na kayong kontrol sa sarili? Paano kayo magiging karapat-dapat iugnay sa Diyos nang may ganoong diwa? Ngayon, hindi ba kayo natatakot sa inyong mga sarili? Ang inyong kalooban ay nadungisan na sa puntong hindi na kayo maaaring maging kalugud-lugod sa Diyos. Hindi ba katawa-tawa ang inyong pananampalataya? Hindi ba balintuna ang inyong pananampalataya? Paano ninyo haharapin ang inyong hinaharap? Paano ninyo pipiliin ang landas sa paglalakbay?
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento